wtorek, 2 listopada 2010

Geny

Wiem, że o "Bincie" już było, ale ponieważ Lusia wielbi ją chyba nawet bardziej niż wieczorną kaszkę, w naszym domu ten temat jest wciąż na tapecie. Niebawem w środku nocy zacznę budzić się z krzykiem: "Bęben taty - pompompom!, bęben Lalo - pampampam!, bęben Babo - pimpimpim!...". Na pewno zrozumie mnie każdy, kto sam hoduje w domu małego, zawziętego czytelnika. I nikt mi nie powie, że geny nie odgrywają w tym szaleństwie niebagatelnie istotnej roli...

 

8 komentarzy:

  1. prawdziwe :)
    kiedy tatuś spokojnie pochłania kolejny tom ulubionego pipsarza, mamusia musi czytać po raz 3000-ny w tym miesiącu świnkę peppę/smerfy/clifforda albo z pamięcirecytuje (udając że czyta) krótkie wierszyki z książeczek :mała krówka", "mała policja", :dwie gąski" itp. itd.
    a jak sugeruję zamianę ról to tatuś udaje głuchego, albo nagle zaczyna go boleć gardło...

    OdpowiedzUsuń
  2. Nienonieno, już spieszę na ratunek Mężowi! To nie tak, że tylko ja dorabiam jako męczennica, on też tłucze z Lusią "Bintę" do ostatniego uderzenia bębna. I dzielnie się trzyma zważywszy na bezwzględne oczekiwania naszego dziecka co do częstotliwości codziennej lektury.

    OdpowiedzUsuń
  3. A niech to, przejrzałam etykietę "Lusia" i nie widzę Binty...
    Chciałam powiedzieć, że byłam w empiku i nie mieli!

    OdpowiedzUsuń
  4. Ha, ja zamówiłam w swojej okolicznej księgarni. Poczekałam dni parę i sprowadzili Bintę, wraz z psem i kurą.

    OdpowiedzUsuń
  5. Wiecie, że jest kolejna książeczka z serii?;)

    OdpowiedzUsuń
  6. "Babo chce"? Bo to mamy już przygotowane na mikołajki. Czyżby jednak ukazało się coś więcej? Zdaje się, że jeszcze Ajsza nie doczekała się swojej książeczki...

    OdpowiedzUsuń